mini mutluluklardan , en maxi mutluluğa geçiş :)

bu akşam hayatımın en mutlu haberini aldım.. belgin abla ile konuştum ve bunun sonucunda ; ameliyatımı olduktan sonra , kapıların suratıma kapanmayacağını , özenle sakındığım bedenimi satmak zorunda kalmayacağımı öğrendim.. sevinçten ağlıyorum... artık çekindiğim , yapamadığım herşeyi yaşama vakti.. :)

yeni yeni , mini mini mutluluklar :)

uzun zamandan sonra tekrar yazıyorum. hayatımda en çok değer verdiğim insanın hayatımdan çıkışına neden olduğum için kendime olan nefretimi,öfkemi sonunda yeni yeni yenebiliyorum. belki böyle her şey daha iyidir ha? o çok daha mutludur :) öyle olmasını temenni ediyorum. değilse bile mutlu olmaya çalışmasını, çünkü ben çalışıyorum... Yeniden başladığım terapilerin güzel faydası oluyor , olumlu etkilerini görebiliyorum. şimdi ne mi yapıyorum? annemle aramı düzeltiyorum hatta düzelttim. bana istanbul pride ın detaylarını nasıl geçtiğini bizzat sordu telefonda ! :) bu mükemmel birşey değil mi? bence öyle. daha yolun başındayız ama herşey zamanla... Ankaradaki yalnızlığımı bitanecik kardeşlerim , tuğçe , selçuk , cağla , engin ve tabiiki bitanecik kedicikim pamuk ile paylaşıyorum. belki ablamı sonsuza kadar kaybettim ama dönüp bakınca o daha mutlu diyip gülümseyebiliyorsam ; evet ben aslında kazanmışım sevgili blog :) ben kazanmışım. artık mini mini mutlulukları yaşamanın vakti be blog... sence de öyle değil mi?

çok utanıyorum

kendim gibi giyinmekten korktuğum anlarda, insanların yüzüne korkudan bakamadığımda , annemin bana her iğrenç dediğinde başımı öne eğdiğimde, insanın kendisini yaşmasının kutsallığını anneme anlatamadığımda ; kendimden çok utanıyorum...

beni cehenneme yönlendiriyorsunuz insanlar. beni öldürüyorsunuz , bunu başaramamanız için ne kadar dirensem de , nereye kadar direneceğim bilmiyorum...

evlerden uzak..

Bugün ne mutlu uyandım yatağımdan... uyandım , hazırlandım , herzamanki gibi arabama atlayıp okula gittim. finalime girdim , evet iyi geçmişti... dönerken 5 parasız olmanın da stresiyle atmye baktım. evet param yatmıştı ohh yine atlattın bu ayıda ada. derken herşey böyle güzel giderken annemin agzından şu laf çıktı : ' düzgün konuş , sesini inceltince önündeki şeyin kopmuyor.' ne diyeceğimi bilemeden geçiştirdim. sonra dozu daha da arttırdı : ' ben tanrıya yalvardım hep 7 sülalemden , evlerden uzak olsun senin gibi iğrenç bir varlık.' dayanmaya çalıştım derken ' bu aile senin yüzünden parçalanacak bunun nereye gittiğini bilmiyorsun' bu bir ölüm tehditi miydi? zaten tamamen paramparça bir aileyi ben ne kadar parçalayabilirdim? bu acaba ölümün bana ilk fısıldayışımıydı...

Türkiyeli insanlardaki dayanılmaz homofobi ve transfobi alışkanlığı..

son yaşadığım şiddet olayından sonra arkadaşlarım ile yaptığım konuşmaların umut verici olacağını düşünmüştüm. ne de olsa onlar , benim 'arkadaş' larımdı. işte klasik konuşmalar ; 'sende insanların gözüne sokma, efendi (!) gibi yaşa' , 'burası türkiye' , ' sen arkadaşımızsın die birşey demiyoruz yoksa kırarız'... bravo size ya! kimi kırıyorsunuz ya! kimseye el kaldırmaya ne hakkınız var ya! dönüşümüme başladıktan sonraki yaşadığım tecavüz girişimi olayında bile ; sende makyaj yapmayıver! benim kadın olduğumu unutup , bunu seçebilecekmişim gibi yapmayıver! siz yapmayıverin böyle şeyleri efendi!! yetmedimi yıprattığınız , incittiğiniz , ÖLDÜRDÜĞÜNÜZ!! bu insanlara inat , belkide şiddete maruz kalacağımı bile bile okuluma ; olduğum gibi gideceğim.. cicilerimi giyip , takılarımı takıp , şöyle hafif bir makyajla gideceğim okuluma. öldürsünler umrumda değil. kendim olamayıp insanlardan korkarak , kimliğimden kişiliğimden benliğimden ödün vermektense , kendim olup mutlu olup bu uğurda ölmeyi tercih ediyorum. korkmuyorum sizlerden ey insan kılığına bürünmüş şeytanlar! KORKMUYORUM!!

tıbbi bilgiler :)

melapaaa yine been :) trans bireyler hakkındaki tıbbi bilgiler genellikle ingilizce ve aramızda ingilizce bilmeyen çok sayıda arkadaşımız var. hem açıklayıcılık hem de bilimsellik bakımından bulabildiğim en sağlam türkçe web sitesini paylaşıyorum:

http://psikiyatri.org/online/2008052537/cinsellik/cinsel-kimlik-bozukluğu-transseksüalite-ve-cinsiyet-düzeltme-ameliyatları.html

yeni umutlar

bugün sevgili Arasla yaptığım konuşmadan sonra umutlarım bir kat daha arttı. okuluma bir başka sarılacağım , çünkü başarılı olanı gerçekten hiçbirşey durduramıyor... arkadaşlara tavsiyem ne olursa olsun eğitimlerine çok önem vermeleri. seks işçiliği kaderimiz değil , başka yollar da mümkün. değişimine yeni başlamış yada başlayacak arkadaşlar için , veya birşeyler başarmak isteyen arkadaşlar için bir web sayfası:

http://ai.eecs.umich.edu/people/conway/TSsuccesses/TSsuccesses.html


çok faydalı bilgiler bulacağınız bir sayfa daha:

http://www.antijen.org/

ah şu hormonlar..

şu hormonları bir görseniz :) nasılda mucizevi şeyler yaa. bir ara bunları bıraktığım için kendime o kadar çok kızıyorum ki.. trans bireylere tavsiyem -mutlaka doktor kontrolünde- hormonlara başlamaktan korkmamaları. hisleriniz ve görünüşünüz öylesine değişecek ki sizin ruhunuz okşanacak. korkmayın ; minik hormoncuklar bizi bekliyoooorr :)

reddedilmek..

2 gündür artık canıma doyurdular... nedir bu kabullenememe? neyi kabullenmiyorsunuz? kimliğimi mi reddetmemi bekliyorsunuz? evet ben çirkinim evet ben yapayım evet ben iğrenç bir yaratığım böyle düşünün! umrumda dahi değilsiniz. ben bir ucubeye dönüşsem bile bunu yargılama hakkınız yok. kaldı ki sizin bile kıskanacağınız bir melek olacağım. yaralıyorsunuz beni ama bir yandan da güçlendiriyorsunuz. teşekkür ederim.